कुणी आपल्या गावात गेलाय असं समजतं तेव्हा वाटतं त्याला सांगावं
गावच्या माझ्या हवे हवेत
मन माझं अडकलय
श्वासात भरून घेऊन तिला
जाणीव माझी करून दे
माझ्या घराच्या कान्या कोपऱ्यात
बसल्या आहेत माझ्या आठवणी
गेलास तिथे तर थोड्याश्या तुझ्या
खिश्यात भरून घेऊन ये
मम्मी पप्पांच्या मिठीत माझं
विश्व समावलेलं आहे
भेटलास त्यांना तर माझ्यासाठी
त्या प्रेमाच्या सावलीत बसून ये
कामा साठी सोडला गाव
पण अस्तित्व तिथेच रमलं आहे
मी नक्की परत येईन
ह्याची जाणीव त्याला करून ये
खूप काही बदललं असेल
कितीही बदललं तरी पाठ फिरवणार नाही
असा विश्वास त्याला देऊन ये
असा विश्वास त्याला देऊन ये
--रुपाली मावजो किर्तनी
No comments:
Post a Comment