ये रे ये रे पावसा म्हणता
कधी येशील रे? म्हटलं ।
आणि बघता बघता
मन काळजीने रे भरलं ।
पाणी टंचाईने साऱ्यांचे
डोळे पाण्याने भरले ।
बळीराजाचे आशेने
डोळे आभाळा लागले ।
साऱ्या सृष्टीच्या हाकेला
मग आभाळ धावले ।
झिम्माड होऊन मग ते
शतधारांनी बरसले ।
साऱ्या उशिराची कसर
त्याने भरून काढली ।
तृषार्त धरणीला
त्याने चिंब चिंब केली ।
असा तिथे गावाकडे
पाऊस बेधुंद बरसणारा ।
येथे मात्र सूर्य जणू
आग ओकणारा ।
तिथल्या पावसाने
मन येथे चिंब होते ।
कागदी होडीत बसून
बालपणाला भेटते ।
No comments:
Post a Comment