आठवणींच्या गावी - श्री. संतोष राक्षे

आज का कोणास ठाऊक; आठवणींच्या गावी नेतेय मला कोणी

झोपेतुन मला उठविण्या, केस कुरवाळील का आज कोणी
नको ना झोपु दे न थोडा वेळ, असा हट्ट पुरविल का कोणी
चेहरयावरुन हात मायेचा फिरवुन कपाळी, मऊसूत ओठ स्पर्शील का कोणी
ऊठ आता उशीर झालाय, असे म्हणुनी परत थोपटाविल का कोणी

आज का कोणास ठाऊक; आठवणींच्या गावी नेतेय मला कोणी

तोंड धुता धुता पेस्टसह, ब्रश हाती देईल का परत कोणी
रखरखित झालेल्या कोमल हातांनी, अंघोळ घालेल का कोणी
मिटलेले माझे डोळे तरीही, दोन सुबक वेण्या घालेल का कोणी
बुटाची नाड़ी बांधता बांधता, लुसलुसित पोहे भरवेल का कोणी

आज का कोणास ठाऊक; आठवणींच्या गावी नेतेय मला कोणी

माझ्या सगळ्या वेड्या प्रश्नांची, उत्तरे पुरवेल का मला कोणी
मेहंदीचे  हात माझे म्हणूनि, आपल्या हाताने वरण भात भरविल का कोणी
माझ्या अंगावर तिची बोटे उमटली, म्हणून स्वतःच रडेल का कोणी
गोड अंगाई ऐकवत कुशीत घेवुन, शांत झोपवेल का मला कोणी

आज का कोणास ठाऊक; आठवणींच्या गावी नेतेय मला कोणी