आनंद घेऊनि आली दिवाळी दिवाळी
करता स्वागत तियेचे मन गेले भूतकाळी
बालपणीचा तो काळ होता फारच सुखाचा
नव्हता फार थाटमाट छोट्या छोट्या आनंदांचा
पडता सुट्टी दिवाळीची वेध लागती किल्ल्यांचे
मोहरीची छोटी शेते आणि मातीच्या मावळ्यांचे
फराळाच्या तयारीची चाले धांदल आईची
खर्च आणि बोनसची गणिते चालती बाबांची
फटाक्यांच्या वाट्यासाठी लुटुपुटुची भांडणं
आईच्या हाताखाली खमंग फराळ रांधणं
नसे फार लखलखाट मंद पणत्यांचे तेवणे
रांगोळीच्या त्या रंगांनी सारी रंगती अंगणे
कुडकुडत्या थंडीत अभ्यंगस्नानाला उठणे
बंबातले उष्ण पाणी आणि सुगंधी उटणे
फराळाच्या तबकांची चाले शेजारी देवघेव
ती जपलेली नाती पिढ्यापिढ्यांची आहे ठेव
अशी साधेपणातच दिवाळी साजरी व्हायची
संस्कृती आणि परंपरा अशी जपली जायची
सौ .नम्रता नितीन देव
No comments:
Post a Comment