निवाडा
शेवटी अगदी हमरी-तुमरीवरच आले दोघे !
स्वर्गातले देव -देवताही ठाकले आश्चर्याने उभे !!
तो म्हणाला माझीच आत्महत्या श्रेष्ठ !
तुला कल्पना नाही किती पडले कष्ट !!
कितीतरी फिल्म्स , साईन करायच्या बाकी होत्या,
बँक बॅलन्स अजून ,कोट्यानी वाढवायचा होता. !!१ !!
तर हा म्हणाला, केंव्हाही माझीच आत्महत्या श्रेष्ठ !
काहीच उरलं नाही , करून एवढें काबाडकष्ट !!
पावसानं दगा दिला , दुष्काळाची चिन्हं दिसू लागली पुन्हा !
कर्जाचं ओझं पेलवेना झालं ,कशाची ही शिक्षा ?काही न करता गुन्हा !! !!२ !!
तो म्हणाला , माझं बरंच आयुष्य भोगायचं राहिलं !
लग्न मुलंबाळं तर ,अनुभवायचं राहूनच गेलं !!
दोनचार सख्या क्षणभर येऊन गेल्या, कशासाठी नाही कळलं !
वेळ निघून गेली होती , जेंव्हा रिक्त झालो तेंव्हा ते उमजलं . !!३ !!
हा म्हणाला,भेगा पडलेली जमीन ,जीव खायला उठे !
बायको ,मुलं ,आई-बाप उपाशी , जातील तरी कुठे ?
मागील वर्साचं साठवलेलं धान्य कधीच संपून गेलं !
शेतातलं मोठालं झाड, माझ्या जीवाची सुटका करून गेलं !!४ !!
देव चर्चा करू लागले खरंच आत्महत्या श्रेष्ठ कोणाची ?
ऐषोआरामात जगणाऱ्याची कि उपासमारीने हैराण
झालेल्याची ?
सर्व टी व्ही चॅनल्स भरभरून ओथंबून वाहणाऱ्याची,
की वर्तमानपत्रात कोपऱ्यात कुठंतरी बातमी आलेल्याची ? !! ५ !!
देवदेवता गोंधळून गेले ,लक्ष्मीला कुणीतरी पाचारण केले !
मी तर त्याच्याकडेच नांदत होते ,ह्याचा तर पत्ताच विसरून गेले !!
चित्रगुप्त राहिला उभा सामोरी, पाप -पुण्याचे आलेख घेऊन दोन्ही !
म्हणे , नाही पापाचे धनी , ह्या दोघांपैकी कुणी ही , !!६ !!
तंटा काही मिटेना ,निवाडा काही होईना !
देव गेले वैतागून ,काय करावे समजेना !!
नारदमुनी आले धावून , विनविले ब्रह्मदेवा !
भूलोकातील हे अजब कोडं, काही करून सोडवा !!७ !!
ब्रह्मदेवानी केला अभ्यास ,संतापाने उद्विग्न झाले !
दोन्ही बाजू ऐकून , निर्णय देत उत्तरले !!
हे तर हिम्मत हारण्याचं लक्षण , श्रेष्ठत्वाची कसली करताहेत अपेक्षा ?
नाही मिळणार पुन्हा मनुष्य -जन्म ,नरकात भोगु देत कठोर शिक्षा !!८ !!
कवी -आनंद नेवगी
अबु धाबी
No comments:
Post a Comment